You can leave your hat on (kennismaking met de Griekse gezondheidszorg)
21 april 2016 - Chalkidiki, Griekenland
Tijdens studiereizen komen we wel vaker in aanraking met een arts, maar deze was wel heel bijzonder. Vanwege een zieke leerling laten we de receptie van het hotel een dokter bellen.
Binnen 30 minuten komt hij als een wervelwind het hotel binnenstormen, gekleed in een spijkerbroek en een los, openhangend spijkeroverhemd met frivool donkerkrullend borsthaar. Dit was nog eens wat anders dan een stoffige huisarts in witte jas. Tijdens het onderzoek van de patiënt ratelde onze druk gebarende dokter Clooney maar door. De patiënt kreeg een prik, de docenten een recept, maar geen bon van het consult, want “ die moesten we morgenochtend maar even op de praktijk komen halen”.
Op weg, in de oudste taxi van Perea naar de dienstdoende apotheek , zat mevrouw Vuijst nog bij te komen van deze woest aantrekkelijke dokter Clooney.
De volgende ochtend, op weg naar Vergina, stopte de bus bij de praktijk en mevrouw Van der Weide, mevrouw Vuijst én mevrouw De Lijster ( zij was inmiddels heel nieuwsgierig) vonden het nodig om met z’n drieën het bonnetje te halen. Een prachtige (bomvolle) wachtkamer, met marmeren vloer, lederen banken, een breedbeeldtelevisie en kunstbloemen….en uit de installatie schalde het toepasselijke nummer van Joe Cocker “ You can leave your hat on”!
We werden vrijwel direct door onze dokter Clooney geholpen en konden een blik werpen in zijn behandelkamer, op het bureau brandde een kaarsje.
Met een warme glimlach nam hij afscheid en riep hij de volgende patiënt binnen.
Mevrouw De Lijster concludeerde:” Nee, hij is geen George Clooney, maar een TOM JONES-lookalike”!
In het trappenhuis zongen de docenten spontaan het allermooiste dokterslied ever: “ You can leave your hat on”
Met onze patiënt gaat het gelukkig een heel stuk beter. Dokter Clooney/Jones is onlosmakelijk aan deze studiereis verbonden.
Binnen 30 minuten komt hij als een wervelwind het hotel binnenstormen, gekleed in een spijkerbroek en een los, openhangend spijkeroverhemd met frivool donkerkrullend borsthaar. Dit was nog eens wat anders dan een stoffige huisarts in witte jas. Tijdens het onderzoek van de patiënt ratelde onze druk gebarende dokter Clooney maar door. De patiënt kreeg een prik, de docenten een recept, maar geen bon van het consult, want “ die moesten we morgenochtend maar even op de praktijk komen halen”.
Op weg, in de oudste taxi van Perea naar de dienstdoende apotheek , zat mevrouw Vuijst nog bij te komen van deze woest aantrekkelijke dokter Clooney.
De volgende ochtend, op weg naar Vergina, stopte de bus bij de praktijk en mevrouw Van der Weide, mevrouw Vuijst én mevrouw De Lijster ( zij was inmiddels heel nieuwsgierig) vonden het nodig om met z’n drieën het bonnetje te halen. Een prachtige (bomvolle) wachtkamer, met marmeren vloer, lederen banken, een breedbeeldtelevisie en kunstbloemen….en uit de installatie schalde het toepasselijke nummer van Joe Cocker “ You can leave your hat on”!
We werden vrijwel direct door onze dokter Clooney geholpen en konden een blik werpen in zijn behandelkamer, op het bureau brandde een kaarsje.
Met een warme glimlach nam hij afscheid en riep hij de volgende patiënt binnen.
Mevrouw De Lijster concludeerde:” Nee, hij is geen George Clooney, maar een TOM JONES-lookalike”!
In het trappenhuis zongen de docenten spontaan het allermooiste dokterslied ever: “ You can leave your hat on”
Met onze patiënt gaat het gelukkig een heel stuk beter. Dokter Clooney/Jones is onlosmakelijk aan deze studiereis verbonden.
